Día: 17 Xuño, 2021

Créditos da imaxe e Copyright:Joe Navara, Glenn Clouder, Russell Discombe

Explicación: NGC 6888, tamén coñecido como a Nebulosa Crecente, abrangue uns 25 anos luz arrastrada polos ventos da súa brillante estrela masiva central. O triunvirato de astrofotógrafos (Joe, Glenn, Russell) crearon esta nítida imaxe desta burbulla cósmica. Para esta colaboración telescópica realizada durante 30 horas, empregaron datos de banda estreita illando a luz do hidróxeno e osíxeno atómicos. Os átomos de osíxeno producen unha luz azul-verdosa que semella envolver os detalles e filamentos. Visible na nebulosa, a estrela central de NGC 6888 clasifícase como tipo Wolf-Rayet (WR 136). A estrela estase desprendendo das súas capas externas nun violento vento estelar, expulsando o equivalente a unha masa solar cada 10 000 anos. A estructura complexa da nebulosa é probablemente o resultado destos fortes ventos interactuando co material expulsado na fase anterior. Queimando combustible a un ritmo vertixinoso e preto do final da súa vida estelar, esta estrela rematará estoupando nunha espectacular supernova. Atopada na poboada constelación do Cisne, NGC 6888 atópase a uns 5 000 anos luz.

Créditos da imaxe e Copyright: Stefan Lenz

Explicación: se Escorpio fose tan claramente visible a simple vista os humanos recordaríamolo mellor. Escorpio típicamente aparece como unhas poucas estrelas brillantes nunha das constelacións zodiacais mellor coñecidas pero menos apuntadas. Para obter unha imaxe tan espectacular coma esta precisamos unha boa cámara, un ceo escuro e un procesado de imaxe sofisticado. O resultado é esta imaxe dixitalmente mellorada que amosa moitos detalles fermosos. Cruzando diagonalmente a imaxe atópase o plano da Vía Láctea. Son visibles grandes nubes de estrelas brillantes e longos e intrincados filamentos escuros de po. Ascendendo verticalmente á esquerda da imaxe aparecen unhas bandas escuras de po coñecidas como o Río Escuro. Moitas das estrelas brillantes da esqueda forman parte da cabeza e pinzas do Escorpión, e inclúe á brillante estrela Antares. Numerosas nebulosas de emisión vermellas, nebulosas de reflexión azuis e máis filamentos escuros son tamén visibles nesta exposición de 17 horas. Escorpio aparece nos ceos do hemisferio sur despois do solpor durante a metade do ano.